Gülmeyenler Bahçesinde Bir Gül
29 Şubat 2012 | 
Yazar: Gülmeyenler Bahçesinde Bir Gül
Gülmeyenler Bahçesinde Bir Gül
Gülmeyenler bahçesinde bir Gül ile dertleştim
Dedim nedir bu halin yalnızlığımı seçtin
Dedi bende bir Gülüm isterdim hep gülmeyi
Gülistanda dem tutup sevmeyi sevilmeyi
Ağlamam ondan
Gözyaşım ondan
Yapayalnız kalmışım
Dertlerim ondan
Yüreğimin kentinde bir çocuk ağlıyor sessizce…
annem ” büyüdü artık ” diye elimi bıraktığından beri, yapayalnız yürüyorum sokaklarda…
attıgım her adımda kalbimden bir parça bırakıyorum..
bir parça yüreğimden, bir parça gönlümden, bir parça sevgimden…
bir parça ben süzülüyor yanaklarımdan sokakların bağrına… her adımda… bir parca kalbim kalıyor geriye…
annem ” yürüyor” diye elimi bıraktığından beri, yüreğime kadar uzanan bir el aradım yıllar boyunca…
yalnızlığımın girdabında yüreğimin dilinde bana seslenecek bir ses aradim aslında…
bir bakış milyonlar arasında.
Aşina bir yüz yüreğimin kentinde sokaklarıma damlayan gözyaşlarımı görecek belkide…
belki başımı okşayacak güven dolu bir el…
yüreğimi avuclarına alıp merhamet edecek bir gönül…
Kanadım değil ama yüreğim kırık…
bu can yalnızca Aşk dilencisi…
5.359 Okuma
Etiketler:
*Hani Bikere Düşmüştüm Ya
parçaLanmışTı yüreğm…
* Hani Sen TopLamışTın ya
pekİ ŞimDi nerDesin (?)
“Bitince, çekip gitmeli. Uzatmalarda gol atma hayaline kapılmadan, sessizce, efendice terk etmeli sahayı. İster bir iklim, bir şehir, ister bir aşk, bir insan, ister bir savaş, bir inanç olsun; yenilince, tüketince direnmemeli. Bırakıp gitmeyi, yaşanmış olanın güzelliğini korumayı bilmeli”.
Çocuktum. benim hiç başımı koyacağım omuz olmadı. ;((
ben hep agladım hiç gülmedimki 🙁