Sayfalar

PostHeaderIcon Eğer Gerçekten Elindeki Tek Gerçeksem, Söylesene Sendeki Beni Yok Etmeye Kimin Gücü Yetebilir?

Eğer Gerçekten Elindeki Tek Gerçeksem, Söylesene Sendeki Beni Yok Etmeye Kimin Gücü Yetebilir?

Üstüne “Bu BENİM” diye yazmak
istediğim insanlar var!…

Sendeki Beni Yok Etmeye Kimin Gücü Yetebilir?

Sendeki Beni Yok Etmeye Kimin Gücü Yetebilir?

Ve Ben. Dilek tutmadım hiç.
Hep dua ettim,
Ömrüm ömrüne nasip olsun diye . . !

Eğer Gerçekten Elindeki Tek Gerçeksem,
Söylesene…!
Sendeki Beni Yok Etmeye Kimin Gücü Yetebilir…?

“İşler Zorlaşınca İnsanların Niteliği Ortaya Çıkar;
Kimisi Kollarını Sıvar, Kimisi Burun Kıvırır,
Kimisi hiç acımaz gözünün içine baka baka bir başkasıyla aldatır, Kimisi de Toz Olur…”

Riski bazen kazanmak için, bazen de elindekini
kaybetmemek için alırsın.Hayat böyle işte korkun kadar kaçar,
cesaretin kadar savaşırsın!

Canı çıkana kadar sevmeli insan. Kolay kolay vaz geçmemeli…

Kendin Olabilmek Adına Sarf Ettiğin Aşırı Gayret,
Bazen Seni Sana Buldurmaz.

Ve Yine Unutma Ki…
Herkes İçin Her Şey Olmaya Çabalayan,
KENDİSİ İÇİN HİÇ BİRŞEY OLAMAZ…

Sırf  etrafındakiler mutlu olsun diye Kendi mutluluğunu satma…

Aşıklarla başa çıkacak gücün yoksa eğer,
Aşka öyleyse ne diye hayret ediyorsun etme …

“Ya düşlerinin peşine düşmeyi seçersin
Ya da olanları kabullenmeyi.
İyikilerinle güçlenir, keşkelerinle tükenirsin…”

Mutlu Olmaktan Korkan Birini Aşka İkna Edemezsin…

“Benden sonra kime ne kadar “CANIM.” Dersen
Bir O kadar CANIN yansın.”

Derleme

130.035 Okuma


4 Yorum “Eğer Gerçekten Elindeki Tek Gerçeksem, Söylesene Sendeki Beni Yok Etmeye Kimin Gücü Yetebilir? için.. ”

  • admin says:

    SEVGİLİYE AÇIK MEKTUP

    Ey Yar!


         Hangi özlem yarası, içimdeki sensizlik kadar büyüktür? Hangi
    hicran türküsü, bu destanın öyküsünü haykırabilir? Hangi dünya böylesi
    bir hayalin kurgusunu sağlayabilir? Sana akan ve senleşen benliğimin
    hangi çırpınışı ruhumun meftunluğunu anlatabilir?


         Ey Yar!


         Gönlüm gönlüne, ruhum ruhuna, benliğim benliğine meftun. Aklım
    avare; inliyorum sen diye. Bir hicran çölünün ortasında kurumuşum. Bir
    hasret yangınında ben, her gece kül olmuşum. Yok bu dertten kurtuluşum.
    Pelerinler altında zapt edilen köle miyim, olmayacak mı benim özgürlük
    muştum? Doruklarda kovulan garip ben miyim? Kaderin şaşkın bekçisi,
    yazgısının hırçın isyankarı, varoluşunu yokluğa bağlayan meczup muyum?


    Ey Yar!


    Dağları delmiş birisi, ne gam! İçimde sensizlikten oluşan Kaf Dağı’nı
    un ufak eylemişim. Ben bu dünyaya seninle gelmişim, seninle gideceğim.
    Seni bulana dek sensiz yaşamışım da anlamışım; aslında ben hiç
    yaşamamışım. Varlığın dağılan bütünlüğü olmuşum da; senden sonra bir
    daha hiç birleşememişim. Her zerrem sana ait, her aidiyetim seninle
    anlamlı kılınmış. Varlık dünyamın, dünya gözü ile görülemeyen
    tamamlayıcısı olmuşsun. Tanımlanamayan… Tanıma ihtiyaç duymayan…
    Yıllarca aradığım kayıp parçamı bulmuşum.


    Ey Yar!


    Hicranın ateşi ile içimdeki çöllerdeyim. Ben şu kainatta bir pul kadar
    değerdeyim. Ama yine de bu aşk ile kainata meydan okuyan avareyim. Öyle
    ki; ben sendeyim. İşte bu yüzden her yerdeyim. Öyle ki; ben sendeyim. Ve
    tam da bu yüzden aslında hiçbir yerdeyim. Yoo! Ben, ben değilim; ben
    senim!


    Ey Yar!


    Kulaklarıma fısıldayan rüzgar sen misin? Her gece rüyalarımda ruhumdan
    öpen peri misin? Ben bu aşkın uslanmaz esiriyim. Şu cehennem çukurundan
    çekip alır mı beni sesin? Vurulmuşum bahtıma hemhal olan bakışına.
    Şaşırmışım su olmayıp su gibi kokuşuna. İtirazsız kapılmışım beni
    aşkınla boğuşuna.


    Ey Yar!


    Kelimeler kamçı olmuş beynimde. Zerren, zerreme dönüşmüş tenimde. Ben
    ilk kez vurulduğumda saçının bir tek telinde, kainat titremişti o an
    gözlerimde. Yokluktaki suskunluğun sırrıdır Aşk, sebebidir. Bir
    suskunluğumun her suskunluğa gark oluşusun sen. Bunca yük ile, bunca
    fırtına ile dudaklarımı nasıl açayım ben? Hicranın ateşini tarif edecek
    kelime yok ki konuşmaya kalkayım. Ben bu sevda ile önce yok olup sonra
    yeniden var olayım.


    Ey Yar!


    Sonu ile başlangıcı arasında fark olmayanım ben. Rüyadan rüyaya seninle
    pervaz edenim ben. Duaların orta yerine dikilen ruhun aşk oluşuyla
    yanmışım ben. Teninde yangınları kavuran yangınım ben. Senim ben. Hiçbir
    kelimeye aman vermeyecek kadar suskun olan, hiçbir suskunluğa seni
    kurban etmeyecek kadar gözü karayım ben.


    Ey Yar! El-aman, el-aman! İçimde dönüyor devran…

  • Hamit Hayal says:

    “Hangi özlem yarası, içimdeki sensizlik kadar büyüktür?”Duygudaşlığın ortak nişanesi, betimlemelerle yüklü dizelerinizin devamını diliyorum.

  • GlerN says:

    Şunu gördüm ki; Allah kimsenin ağlayarak kaybettiğini, kimseye gülerek kazandırmıyor.

    -gulerek-kazanilmiyor.jpg (500×375)

    K. Tazeoğlu – BUKRE

  • GlerN says:

    Ben, senin doğrundum sevgili. Ötekiler gelip geçerdi. Sen doğru olanı değil, geçerli olanı seçtin. Terk etmek kazanan olmaya yeter zannettin.

    terk-etmek.jpg (500×281)
    BUKRE

Hadi Sende Ekle

Site İçi Arama
Adsense