Sayfalar

PostHeaderIcon Öyle Suskunum ki, Yazmaktan Başka Çare Yok

Öyle Suskunum ki, Yazmaktan Başka Çare Yok

01.08.2006+23-47-54

İçimde patlamaya hazır bir volkanla yaşıyorum. Biri beni saracak olsa, yine patlayacak ve onu da yakacak. Böylesi bir güneş tutulmasındayım. Yüreğim tutsak, elim kolum eski­meyen bir aşkla bağlı. Hani olur ya, yüreğine bir hançer sap­lanır da hiç kanamaz, ama hançeri çektiğinde öleceksindir. Öyle bir yarayla yaşıyorum. Hançer yerinden birazcık oyna­sa, kan dökülüyor. Hiç kimse anlayamaz benim çektiğimi. Öyle suskunum ki, yazmaktan başka çare yok.

YARALI KAHRAMAN TAZEOĞLU

0 Okuma


4 Yorum “Öyle Suskunum ki, Yazmaktan Başka Çare Yok için.. ”

  • GlerN says:

    Kiminin çöle döner yüreği, kimi içinde bir yanardağ saklar.

    Terk edip gitti sanmıştım. O da böyle biliyordu. Ayrıldık, o kadar. Onun için buydu yaşanan… Meğer içindeki çöllerin kum fırtınasında savrulup gitmiş. Ardında için için yanan bir yanardağ bıraktığını bilmeden… Söndüğünü sandığım an yeniden patlıyor. Bu patlayış ikincisiydi, ikinci kez kana­dı yaram. İki yıl sonra yeniden. Tam şuramda. Hiç bekleme­diğim, tümüyle unuttuğum bir anda!
    Yüreğinde çöl taşıyana seraplar düşer. Gördüğünün bü­yüsüne kapılır, bir su pınarı gördüğünü sanır, ancak kana kana içmek için avuçladığı sular elini yakınca kum olduğu­nu anlar. Bir yalana kanıp sahte dünyaların yaldızlarına ka­pılmıştı. Ben de onun aşkına kanmıştım. Yalan değildi, iki­miz de çok acemiydik sadece. Ben ona kendimi vermiştim, o da bana bir serap. Bana bakarken ışıldayan gözleri ruhumu kamaştırırdı, güneş kadar gerçekti ama onun bir çöl güneşi olduğunu nereden bilecektim! O kendi çöllerine savruldu, güneşi bende kaldı. İçimde gizli bir yanardağ vardı..
    Yaralı Kitap Sözleri
    Kahraman Tazeoğlu
  • GlerN says:

    “Acı ruhun fiyakasıdır” derler ya hani… Gerçekten öy­leymiş. Fiyakalı bir acıya sahibim nicedir. Kalbim sıkışıyor aklıma geldikçe. Kapısı olmayan bir kafeste kuş beslemeye çalışmakmış onu sevmek. Ardında bir tüy bile bırakmadan uçup gidince anlıyor insan. O meğer geri dönüşü olmayan en güzel eksikliğimmiş… Beni mutlulukla cezalandıran pişmanlığımmış…

    K.Tazeoğlu 
  • GlerN says:

    Biz onunla yan yanayken birbirinin imkânsızı olan in­sanlar gibiymişiz. Gidişine değil de hâlâ ayakta kalışıma şa­şıyorum. Dünya talihsizler için yuvarlak bir cehennemmiş, şimdi daha iyi anlıyorum. Yol aldıkça başa dönmem bun­dan. Dünyanın yuvarlak olduğunu unutmamdan.

    K.Tazeoğlu Yaralı…
  • Olric says:

    “Sigarayı bırak artık diyordun ya bana, ben de bırakmıyordum. Çünkü senin, benim için üzülüyor olmana içten içe seviniyordum…” (Oğuz Atay)

Hadi Sende Ekle

Site İçi Arama
Adsense