Sayfalar

PostHeaderIcon Öyle Suskunum ki, Yazmaktan Başka Çare Yok

Öyle Suskunum ki, Yazmaktan Başka Çare Yok

01.08.2006+23-47-54

İçimde patlamaya hazır bir volkanla yaşıyorum. Biri beni saracak olsa, yine patlayacak ve onu da yakacak. Böylesi bir güneş tutulmasındayım. Yüreğim tutsak, elim kolum eski­meyen bir aşkla bağlı. Hani olur ya, yüreğine bir hançer sap­lanır da hiç kanamaz, ama hançeri çektiğinde öleceksindir. Öyle bir yarayla yaşıyorum. Hançer yerinden birazcık oyna­sa, kan dökülüyor. Hiç kimse anlayamaz benim çektiğimi. Öyle suskunum ki, yazmaktan başka çare yok.

YARALI KAHRAMAN TAZEOĞLU

0 Okuma


5 Yorum “Öyle Suskunum ki, Yazmaktan Başka Çare Yok için.. ”

  • GlerN says:

    Kiminin çöle döner yüreği, kimi içinde bir yanardağ saklar.

    Terk edip gitti sanmıştım. O da böyle biliyordu. Ayrıldık, o kadar. Onun için buydu yaşanan… Meğer içindeki çöllerin kum fırtınasında savrulup gitmiş. Ardında için için yanan bir yanardağ bıraktığını bilmeden… Söndüğünü sandığım an yeniden patlıyor. Bu patlayış ikincisiydi, ikinci kez kana­dı yaram. İki yıl sonra yeniden. Tam şuramda. Hiç bekleme­diğim, tümüyle unuttuğum bir anda!
    Yüreğinde çöl taşıyana seraplar düşer. Gördüğünün bü­yüsüne kapılır, bir su pınarı gördüğünü sanır, ancak kana kana içmek için avuçladığı sular elini yakınca kum olduğu­nu anlar. Bir yalana kanıp sahte dünyaların yaldızlarına ka­pılmıştı. Ben de onun aşkına kanmıştım. Yalan değildi, iki­miz de çok acemiydik sadece. Ben ona kendimi vermiştim, o da bana bir serap. Bana bakarken ışıldayan gözleri ruhumu kamaştırırdı, güneş kadar gerçekti ama onun bir çöl güneşi olduğunu nereden bilecektim! O kendi çöllerine savruldu, güneşi bende kaldı. İçimde gizli bir yanardağ vardı..
    Yaralı Kitap Sözleri
    Kahraman Tazeoğlu
  • GlerN says:

    “Acı ruhun fiyakasıdır” derler ya hani… Gerçekten öy­leymiş. Fiyakalı bir acıya sahibim nicedir. Kalbim sıkışıyor aklıma geldikçe. Kapısı olmayan bir kafeste kuş beslemeye çalışmakmış onu sevmek. Ardında bir tüy bile bırakmadan uçup gidince anlıyor insan. O meğer geri dönüşü olmayan en güzel eksikliğimmiş… Beni mutlulukla cezalandıran pişmanlığımmış…

    K.Tazeoğlu 
  • GlerN says:

    Biz onunla yan yanayken birbirinin imkânsızı olan in­sanlar gibiymişiz. Gidişine değil de hâlâ ayakta kalışıma şa­şıyorum. Dünya talihsizler için yuvarlak bir cehennemmiş, şimdi daha iyi anlıyorum. Yol aldıkça başa dönmem bun­dan. Dünyanın yuvarlak olduğunu unutmamdan.

    K.Tazeoğlu Yaralı…
  • Olric says:

    “Sigarayı bırak artık diyordun ya bana, ben de bırakmıyordum. Çünkü senin, benim için üzülüyor olmana içten içe seviniyordum…” (Oğuz Atay)

  • Suskun says:

    Dün gece sarhoştum
    Yine sokağına düştüm, mayhoştum
    Yana yana yine kucağına, sana koştum
    “Kanayım bi’ yalana daha, sonum olsun”, diyorum

    Bitiremedim hâlâ, direniyorum
    Kapındayım, huzuru dileniyorum
    Son kez olsun o yüzünü bir göster
    Gözlerin bana mezar olsun

    Dayanamıyorum, canımı alıyorlar,
    Her gece göğsümde bu matem
    Sarılamıyorum, içimde yaralar var
    Gel de şu canımı da al madem

Hadi Sende Ekle

Site İçi Arama
Adsense