Ayrılık Ayrı Aşk Bitişik Yazılır (Kahraman Tazeoğlu) bAŞKa
Ayrılık Ayrı Aşk Bitişik Yazılır (Kahraman Tazeoğlu) bAŞKa
Yavaşça ayağa kalktı. Gidiyordu işte. Ardı yapacaktı beni. Sildim göz yaşımı kalktım ayağa. Her soruyu anlama çeviren gözleriyle sustu. Bana acıyarak bakıyordu. Noktası çalınmış cümle sonum gibi durdu öylece. “sana birbirinden güzel yalnızlıklar biriktirdim.” der gibiydi.
Dudakları kıpırdadı, inler gibi, “çok çocuk kaldın aşka, kendi gölgesine basmaktan korkan…” diyebildi sadece. İşte gidiyordu. Bir daha hiç dönmeyecekti. Bir daha hiç olmayacaktı. Sadece bir “gitme” çıkabildi dudaklarımdan. Yüzüme baktı ve “artık sözlerin merheme yara olmaya başlamışsa, içimdeki seni sus, içindeki beni duy.” dedi ve sırtındaki ceketimi bankın üzerine bırakarak yürümeye başladı. Son sözleri bunlar olmamalıydı! Arkasından “beni hiç almadığın hayatından böyle ucuz kovamazsın!” diye bağırdım. Geriye döndü ve “davet edilmediğin yerden kovulmazsın.” dedi. Son sözüydü. Gitti…
7.509 Okuma
“Ne tuhaf değil mi?.. İçimi acıtan da sendin.. Acımı dindirecek olan da..”
Kahraman Tazeoğlu
Şimdi son sözüm
sana şu sevgili: bazı erkeler adam doğar, bazıları sonradan adam olur.
Ben aşkı nimet gibi başımın üstünde taşıdım; bundandır boyun eğmeyişim.
Riski bazen kazanmak için, bazen de elindekini kaybetmemek için alırsın.
Hayat böyle işte korkun kadar kaçar, cesaretin kadar savaşırsın!
Kahraman Tazeoğlu
…/ve sanırım aşk, kalbine misafir olarak aldığının, yavaş yavaş o
kalbin ev sahibi olmasıyla başlıyor bende… ellerimi uzatıyorum sana.
Tutmadan önce gör diye, kalbimi uzatıyorum sana, kırmadan önce sev diye.
Biliyorum her çıkışın bir çıkışı vardır. Ama yine de kırılacak diye
hayal kurmaktan vazgeçecek değilim. Kalbime aşkı üfledin bir kere.
Bundan sonra beni yok ederek kendini var edemezsin. Ve bir gün gidersen,
kendi cümlelerinle git benden; benim sana armağan ettiğim aşkla değil!
Geride kalan ben artığını düşünme. Aşkın kölesi olmayı bildiğim kadar,
ayrılığın da efendisi olmayı bilirim.
Kahraman Tazeoğlu
Bir zamanlar kavga içinde de olsak bir aşkı yaşama hoşgörüsünü gösteriyorduk birbirimize.Biz,bir zamanlar biz’dik..
Bazen savaşır gibi sevdiğimi hissediyorum seni.
Sende her şey olmak uğruna, kendimde hiçbir şey bırakmıyorum.
Hani bazen uzak düşlere uçuyorsun ya,
O zaman eğilip senden kalan kırıntıları topluyorum içimden.
Onları içimden toplamak bile kendimi eksiltmek gibi geliyor bana.
Kafamı yastık diye bir törpüye yatırıyorum sanki.
Azalıyorum ve ağlıyorum…
ama akıttığım senin göz yaşların oluyor hep.
Kahraman Tazeoğlu
Kendin Olabilmek Adına Sarf Ettiğin Aşırı Gayret,
Bazen Seni Sana Buldurmaz.
Ve Yine Unutma Ki…
Herkes İçin Her Şey Olmaya Çabalayan,
KENDİSİ İÇİN HİÇ BİRŞEY OLAMAZ…
Sırf Herkes Mutlu Olsun Diye
Kendi Mutluluğunu Ve Huzurunu Satma
Kahraman Tazeoğlu
Mayınlı bir sevda tarlasındayız
İkimiz de yasaklıyız
El ele ve korkarak yürüyoruz
Korkumuz basacağımız her adımda yeniden başlıyor
Oysa mayınlar
Kahraman Tazeoğlu
Riski bazen kazanmak için, bazen de elindekini
kaybetmemek için alırsın. Hayat böyle işte korkun kadar kaçar,
cesaretin kadar savaşırsın!
Acım mı? Geçmedi…
Alıştım sadece.
Kahraman Tazeoğlu
yalnızlığına yara bantları yapıştırsan ne olur,hüzünü görünce hepsi koyverecektir….e.sırça